Sinds 10 januari 2022 heeft NL een nieuw kabinet (Rutte IV). Op gebied van gezondheidszorg streeft het kabinet ernaar om zorg voor iedereen zoveel mogelijk bereikbaar te houden. Met een plan om het eigen risico niet in 1 keer te betalen, met een eerlijke prijs voor medicijnen, met meer aandacht voor sport, bewegen en mentale gezondheid en met meer geld voor onderzoek naar Alzheimer, obesitas en kanker.
Voor de nieuwe ministers en staatssecretaris is er traditiegetrouw een introductiedossier met de stand van zaken op het ministerie van VWS (dossier, 10 januari 2022), is er als gezamenlijk kabinetsfocus het coalitieakkoord ‘Omzien naar elkaar, vooruitkijken naar de toekomst‘ (blog + infographic) en verscheen er recent een Kamerbrief met de hoofdlijnen van het komende zorgbeleid (Kamerbrief, 4 maart 2022).
In drie blogs worden de speerpunten van het komend zorgbeleid genoemd en per item voorzien van commentaar mijnerzijds. De noodzakelijke informatie daarbij komt van kabinetsinformatie, uit blogs en uit een recent interview met de nieuwe minister (Zorgvisie, 10 maart 2022). Kortom, in een drieluik een reflectie op de zorgkoers van de (door mij) geselecteerde 14 speerpunten van het kabinet. Vandaag de eerste blog met commentaar op de eerste 5 punten.
Reflectie op speerpunten zorgkoers kabinet Rutte IV (1-nu)
- De norm: passende zorg met versterking basiszorg
- Versterking pandemische paraatheid: lessen uit de coronacrisis
- Ouderenzorg in en buiten de Wet langdurige zorg in passende woonomgeving
- Meer grip op stijging zorgkosten van dure geneesmiddelen
- Toetsen van basisverzekering met spreiden eigen risico
Reflectie op speerpunten zorgkoers kabinet Rutte IV (2-volgt)
- De acute zorg: (start) in elk van de elf acute-zorgregio’s (ROAZ) één zorgcoördinatiecentrum
- Veranderingen bij medisch-specialistische zorg: loondienst?
- Personeelstekort in de zorg: maak werk aantrekkelijker
- Goede, tijdige en passende jeugdzorg voorkomt zwaardere zorg
- Aanpassing abonnement in Wmo en het belang van het sociale domein
Reflectie op speerpunten zorgkoers kabinet Rutte IV (3-volgt)
- Meer aandacht voor preventie, gezonde levensstijl en mentale weerbaarheid
- GGZ: richten op complexe problematiek bij dysbalans vraag en aanbod
- Informatie-uitwisseling en eigenaarschap medische gegevens
- Samen met veldpartijen: het Integrale Zorgakkoord
- De norm: passende zorg met versterking basiszorg
Commentaar AM: Er is geen onderwerp waarover ik zoveel heb geschreven dan over het begrip passende zorg.
02.12.2020: Passende zorg zoekt passende bekostiging (1) (NZa ZiN rapport zorginhoud)
04.12.2020: Passende zorg zoekt passende bekostiging (2) (NZa ZiN rapport bekostiging/organisatie)
14.12.2020: Zorgplicht zorgverzekeraar is primair een resultaatverplichting (NZa met plichten ZV)
29.03.2021: Handhaving inkoopplicht zorgverzekeraars moet na 15 jaar nog beginnen (NZa)
14.06.2021: Over toverwoorden en de kunst van veranderen (ziekenhuistransitie i/e verandercyclus)
22.06.2021: De zorg heeft integrale adviezen en toezicht nodig (RVS-rapport à verandercyclus)
03.09.2021: Vertraging kabinetsformatie remt ook oplossingen bij zorgdilemma’s (mnd stilstand)
20.09.2021: Ook de WRR stelt: prioriteer en maak keuzes (WRR-rapport “Kiezen voor houdbare zorg”)
14.02.2022: Zorgplicht impliceert juiste inkoop van voldoende zorg (1) (tijdig, wet, ZV, rol IGJ, NZa)
16.02.2022: Zorgplicht impliceert juiste inkoop van voldoende zorg (2) (tijdig, wet, ZV, rol IGJ, NZa)
07.03.2022: Passende preventieve zorg en maatschappelijke waarden: inhoud (1) (gezant)
09.03.2022: Passende preventieve zorg en maatschappelijke waarden: bekostiging (2) (RVS)
Net als bij de vorige begrippen “zinnige” zorg of “juiste” zorg betekent “passende” zorg ook een ‘passende’ 5W1H uitvoering waarbij er op drie deelmarkten tegelijk geschaakt moet worden, inclusief integraal toezicht. Per stelselwet verandert mogelijk de naamgeving van de deelmarkt, maar de “deelnemers” in elke deelmarkt blijven: burgers + zorgverleners + zorginkopers + 6 toezichthouders.
Als het woord passend zich niet óók richt op alle deelnemers en op toekomstvisie, tijdigheid, zorgfunctionaris, organisatie, logistiek, innovatie, bedrijfsvoering, bekostiging, contractering, toezicht op inkoop, governance , vergezeld van integraal toezicht vanuit de overheid, dan bestaat het gevaar van wederom een nieuw hoera-begrip als beleidsmatig toverwoord.
De minister zegt (citaat): “Maar wie kritisch durft te kijken naar de kwaliteit van zorg, moet helaas constateren dat de zorg soms ook middelmatig is, in vergelijking met het buitenland. We worden links en rechts ingehaald door landen waarvan je zegt “dat moeten wij, gezien onze uitgangspositie, toch beter kunnen doen”.
Erkennen dat het niet geweldig is, lijkt me in elk geval een goed uitgangspunt voor een verbetertransitie, mits de vinger dan ook op de zere plekken van beleid en stelsel worden gelegd.
Met betrekking tot versterking van basiszorg zijn er in geval van huisartsenzorg al agendapunten:
25.01.2022: Huisartsenzaken duidelijk geagendeerd bij aanvang 2022 (prioriteiten + PO + enquête)
01.02.2022: Ruimtegebrek bij huisartspraktijken is opnieuw een actueel thema (Newcom enquête)
24.02.2022: ANW-spoedzorg op huisartsenpost zo niet meer toekomstbestendig (dysbalans/wet)
- Versterking pandemische paraatheid: lessen uit de coronacrisis
Commentaar AM: De eerste conclusie van de Onderzoeksraad voor de Veiligheid (OVV, 16 februari 2022) was dat NL niet goed was voorbereid op een langdurige, landelijke gezondheidscrisis.
21.02.2022: Onderzoeksraad wenst bij pandemie betere crisisaanpak (OVV 10 aanbevelingen)
Er wachten nog 2 verdere OVV-rapporten. Het kabinet wenst de paraatheid op een hoger niveau worden brengen, dat wil zeggen voorbereiden op het onbekende met ook anticiperen op veel scenario’s. Dat zal zowel slagvaardigheid als wendbaarheid vragen, zo meldt de minister.
Een van de vragen die moeten worden beantwoord is of er gewerkt wordt aan uitbreiding van IC-bedden? Vast of als flexibele schil?
22.08.2020: Inzet IC-verpleegkundigen onder het vergrootglas (IC-capaciteit + hun randvoorwaarden)
27.08.2021: Voldoende IC-capaciteit zou breed gedragen taakstelling moeten zijn (HBO+zkh+VWS)
Verder zal er de link naar preventie moeten worden gelegd. Wat zijn de uitkomsten van de oversterfte? En waarom bleef code zwart in de eerste lijn onderbelicht?
05.12.2021: Code zwart: what’s in a name? (beleidsregels versus situatie thuis in het zorgveld)
22.01.2022: Academisch onderzoek moet twijfels bij oversterfte wegnemen (CBS + RIVM + ZonMW)
Intensivist en mede eerste kamerlid zegt (Zorgvisie, 11 maart 2022): “De meeste IC-patiënten hebben een BMI van boven de 25. Als iedereen een BMI van lager dan 25 zou hebben, was er de afgelopen twee jaar geen IC-probleem. Dan had de samenleving open kunnen blijven. De overheid had het moment kunnen pakken door meer uit te leggen over het belang van een gezond gewicht.”
NL kende forse versoepelingen ten aanzien van coronamaatregelen zowel op 18 als 25 februari 2022. Hoe staat het er nu in 2022 voor?
|
Datum |
Nieuwe besmettingen GGD |
Totaal ziekenhuis coronabed |
w.v. ziekenhuis IC-bed corona |
Reproductiegetal |
Rioolwaarde |
|
01.01.22 |
15.667 |
1660 |
472 |
1.16 |
747 |
|
01.02.22 |
105.840 |
1343 |
206 |
0.98 |
2523 |
|
18.02.22 |
49.296 |
1584 |
179 |
0.89 |
1719 |
|
25.02.22 |
37.617 |
1513 |
159 |
1.29 |
1067 |
|
01.03.22 |
36.529 |
1408 |
150 |
(Nog onbekend) |
1265 |
|
12.03.22 |
60.083 |
1682 |
154 |
(Nog onbekend) |
2452 |
Bezetting ziekenhuisbedden (met of door?) corona blijft hoog, ligt al 6 weken tussen de 1300 en 1685 bedden per dag, en stagneert mede door ziek personeel de inhaalslag van de curatieve zorg. Corona is dus nog steeds onder ons en met een behoorlijke impact (NRC, 12 maart 2022).
Daarnaast moeten de EU-landen wat betreft farmacie minder afhankelijk worden van China en India, want deze landen produceren nu omstreeks 75% van alle beschikbare medicijnen op de Nederlandse markt. Onder bv. de vlag van de EMA kan er binnen een nieuwe wettelijk EU-kader transparantie komen over de kostprijs en kwaliteitswaarborging. Met als doel prijsbeheersing en leveringszekerheid.
3. Ouderenzorg in en buiten de Wet langdurige zorg in passende woonomgeving
Commentaar AM: Met het programma “Wonen, Ondersteuning en Zorg voor Ouderen” (WOZO) is het streven om ouderen in hun eigen of passende omgeving gezond ouder te laten worden. Omdat het aantal ouderen nog tot 2050 zal toenemen, wordt het 5-punten programma van WOZO ingezet, waarbij met het traject ‘Ouder worden 2040’ ook met een groot aantal maatschappelijke en zorgpartijen wordt overlegd over de toekomst van de ouderenzorg en de transitie die daarvoor nodig is.
Beleid wordt verder dat de bestaande verpleeghuiscapaciteit niet zal worden uitgebreid. De capaciteit blijft intact, wel wil het kabinet 25.000 extra zorgwoningen voor ouderen realiseren, met scheiden van wonen en zorg. Terwijl er meer dan 400.000 seniorenwoningen nodig zijn.
Met deze scheiding zullen ouderen zelf de woonlasten moeten betalen. Het tekort aan intramurale beddencapaciteit zal dus nog steeds extramuraal moeten worden opgevangen. Een probleem wat al jaren speelt.
08.09.2018: Inzicht in toekomstige ouderenzorg: meer ouderen, meer kosten
09.02.2019: De race tussen wonen en zorg (scheiden wonen en zorg, te kort aantal seniorwoning)
26.09.2019: Stuwmeer van wachtenden met Wlz-indicatie (nog) niet op juiste plek (300.882)
17.10.2019: De consequenties van wachten op plek in verpleeghuis (totaal 16.382)
08.11.2019: Gezocht: een bed voor verblijf, onderzoek of herstel (ELV, GRZ, verpl.huis, zkhs, respijt)
14.01.2020: Intramuraal beddentekort geeft extramuraal het ongemak (tekort verpleeghuisbed)
20.01.2020: Thuiswonende ouderen op weg naar hun zorg in 2030 (rapport Oud en zelfstandig 2030)
16.06.2020: Consequenties toename extramuraal gegeven Wlz-zorg: voor cliënt (1) (wachtenden)
18.06.2020: Consequenties toename extramuraal gegeven Wlz-zorg: voor HA en SO (2) (2 bronnen)
28.08.2020: Verpleeghuiscapaciteit: aanbod blijft achter bij vraag. Wat nu? (extramurale gevolgen)
17.09.2020: Bekostiging passende zorg in beweging: de verpleeghuiszorg (3) (te laag aanbod)
19.01.2022: Wat gaat radicale verandering van ouderenzorg eigenlijk inhouden? (start Rutte IV)
Voor alle duidelijkheid: de 25.000 extra “zorgwoningen” zijn 25.000 extra verpleegzorgplekken, pas in 2026 klaar (haalbaar??). Hierbij gaat het om eigen woningen maar ook om plekken in kleinschalige en geclusterde locaties. Met ook consequenties voor de medische zorg.
06.02.2019: Minister: “kwaliteitskader geldt ook voor kleinschalige woonzorgvoorziening”
21.03.2019: Veranderingen medische zorg in kleinschalige woonzorgvoorziening (1): Wzd
23.03.2019: Veranderingen medische zorg in kleinschalige woonzorgvoorziening (2): financiën
26.03.2019: Veranderingen medische zorg in kleinschalige woonzorgvoorziening (3): team
Zal de juiste plek voor ouderen dus vaak niet voorhanden zijn, hoe zit dat met de juiste zorg? Ronduit zorgwekkend is dat het in 2017 met veel pijn en moeite tot stand gekomen kwaliteitskader verpleeghuiszorg blijkbaar niet langer houdbaar is. De minister stelt dat het huidige Kwaliteitskader verpleeghuiszorg door het personeelstekort in de ouderenzorg onuitvoerbaar is en spreekt inmiddels van een “doorontwikkeling” van het kader (Zorgvisie, 9 maart 2022).
Duidelijk is dat de minister de bezettingsnorm van twee medewerkers per verpleeghuisafdeling wil laten varen. Mijn vraag: wat vindt de Inspectie hiervan, dezelfde inspectie die 6 jaar geleden veel verpleeghuizen de maat nam in verband met ogenschijnlijk ondermaatse zorg? Is de IGJ het eens dat de personele bezettingsnorm uit het kader wordt verlaten, op het moment dat door capaciteitsgebrek waarschijnlijk de zorgzwaarte nog zal toenemen?
De minister motiveert tijdens het debat in Tweede Kamer haar stellingname (8 maart 2022, citaat): “Bij ongewijzigd beleid zal de vraag naar werkenden in verpleeghuissector tussen 2021 en 2026 toenemen met 75.000 medewerkers. Door de voorgestelde aanpassing in het kwaliteitskader zal dit 10.000 minder worden, 65.000. U stelt de vraag kunnen we het missen, ik stel de vraag terug, kunnen we het wel vullen. Het is nu al moeilijk om deze medewerkers voor de verpleeghuizen te vinden (Actiz, 10 maart 2022).”
De minister die zelf uit de sector komt, zal dan ook een van de eersten zijn die deze pijn kan inschatten. Het zij gezegd.
Er ligt bij de ouderenzorg nog een gevoelig punt op tafel. Op dit moment krijgen mensen met een Wlz-indicatie op verschillende wijzen behandelvormen (zoals huisartsenzorg, medicijnen en hulpmiddelenzorg). Een deel van de mensen met een Wlz-indicatie krijgt dat via de Wet langdurige zorg en een deel via de Zorgverzekeringswet. Op grond van de Wet langdurige zorg bestaat doorgaans terecht een ruimere aanspraak op behandelvormen dan binnen de Zorgverzekeringswet, omdat met 24-uurs zorgafhankelijkheid het ook om de meest kwetsbare burgers gaat. Met voor elke burger een getoetst individueel zorgprofiel. Toch gaat het kabinet proberen hoe overheveling voor deze groep naar de Zorgverzekeringswet kan worden vormgegeven en gaat kijken wat dit betekent voor de doelgroep. De minister zet daarbij in een context van schaarste in op een goede taakverdeling en afstemming tussen huisartsen en specialisten ouderengeneeskunde dan wel artsen verstandelijke gehandicapten. Zowel vanuit de huisartsenwereld (hier/hier) als de gehandicaptensector (hier) zijn er protesten, evenwel niet vanuit de verpleeghuissector.
18.09.2018: De huisarts en de Wet langdurige zorg (sectoren, met behandeling, bijdrage, ANW)
15.01.2019: Ouderenzorg thuis en de Wet langdurige zorg
16.02.2019: Het wisselen van huisarts nader bekeken (ps: kwetsbare ouderen + Wlz)
25.04.2019: Uitstel ruimere integrale financiering binnen de Wet langdurige zorg (te duur)
06.07.2019: Geen ruimere indicatie voor tarief intensieve zorg bij een Wlz-zorgprofiel (alleen VV)
15.07.2019: Checklist bij huisartsenzorg en Wlz: acht vragen (puntenlijst alvorens inschrijving)
06.09.2019: Wlz-indicatie mét behandeling en ANW-spoedzorg: des huisarts? (maar geen plicht)
09.10.2019: SO en AVG, welkom in de Zorgverzekeringswet (per 2020, maar wel na verwijzing)
09.11.2020: Convenant medische zorg gehandicapten: nu de randvoorwaarden (kennis + contract)
16.11.2021: Medisch generalistische basiszorg is bij Wlz niet automatisch huisartsenzorg
4. Meer grip op stijging zorgkosten van dure geneesmiddelen
Commentaar AM: Het kabinet krijgt als nieuw beleid een betere transparantie in de prijsopbouw van dure geneesmiddelen en zal vaker dan voorheen zelf gaan onderhandelen, mede door Europese samenwerking.
In het coalitieakkoord is overeengekomen te gaan onderhandelen voor alle geneesmiddelen met verwachte jaarlijkse uitgaven boven € 10 miljoen. Op dit moment wordt alleen nog maar onderhandeld over intramurale geneesmiddelen met totale verwachte uitgaven van meer dan € 40 miljoen per jaar of € 50.000 per patiënt per jaar én met totale verwachte uitgaven van meer dan € 10 miljoen per jaar. Dit betekent dus een beleidsaanpassing van deze criteria, waardoor voortaan meer geneesmiddelen eerst beoordeeld worden door het Zorginstituut voordat zij, na eventuele prijsonderhandelingen, toegelaten worden tot het verzekerde pakket. Met name weesgeneesmiddelen, zijnde medicijnen voor zeldzame, vaak ernstige aandoeningen, hebben een hoge prijs. Met ook hier de vraag of de effecten opwegen tegen de kosten (kosteneffectiviteit).
Het blijft tobben met het financieel inzicht in het ontwikkel- en productieproces van nieuwe geneesmiddelen. Niemand weet het (schijnbaar) precies maar bij het kostenplaatje in de zoektocht naar nieuwe geneesmiddelen wordt aan ‘Research & Development’ (R&D) gemiddeld 13 procent van de omzet uitgegeven, aan marketing 25 procent en bedraagt de gemiddelde winst 20 procent. Met wat door de inkoper moet worden betaald, met inachtneming van het plaatje van kosteneffectiviteit, zijn dus een bijdrage aan de R&D-kosten en een maatschappelijk geaccepteerde winstmarge. Een marge die ook afhangt van het feit of de overheid, c.q. de universiteit al reeds in de beginfase bij de ontwikkeling heeft meebetaald.
18.08.2017: Prijsaanpak dure geneesmiddelen blijkt complexe zaak (weesgeneesmiddelen Ned.)
24.09.2018: Inzicht geven in prijs medicijn is taak van overheid (discutabele prijsstelling medicijn)
18.01.2019: Prijs weesgeneesmiddelen: van verontwaardiging naar aanpak (afleggen verantwoording)
01.02.2020: Ook de politiek aan zet bij gedragscode geneesmiddelenindustrie (code VIG over prijzen)
15.05.2020: Zuinigheid die wijsheid koopman bedriegt en zorg bedreigt (beleid medicijninkoop)
22.10.2021: Dure geneesmiddelen: van markt naar controle (intramuraal, wees, kosteneffectiviteit)
04.02.2022: Nieuwe aanpak moet geneesmiddelentekorten voorkomen (ijzeren voorraad/EMA)
Naast meer publieke informatie over R&D-kosten, moet de patentperiode worden verkort en moet voor hetzelfde middel, inmiddels met andere bestemming, het patent meteen eindig zijn. Daarnaast moeten de EU-landen wat betreft farmacie minder afhankelijk worden van China en India, want deze landen produceren nu omstreeks 75% van alle beschikbare medicijnen op de Nederlandse markt. Onder bv. de vlag van de EMA kan er binnen een nieuwe wettelijk EU-kader transparantie komen over de kostprijs en kwaliteitswaarborging. Met als doel prijsbeheersing en leveringszekerheid.
Maar dan moet de overheid wel interesse tonen in transparantie. Een zorgeconoom, ook adviseur van de ACM, pleit voor transparantie en publicatie van juist de prijsonderhandelingen over geneesmiddelen (NRC, 4 oktober 2018). Niet zozeer, opmerkelijk genoeg, van onderzoek naar R&D-kosten (hier). Wordt vervolgd.
5. Toetsen van basisverzekering met spreiden eigen risico
Commentaar AM: Het kabinet gaat het verplicht eigen risico voor het basispakket van de Zorgverzekeringswet voor de jaren 2023 tot en met 2025 niet indexeren, wat betekent dat het €385 per jaar blijft. Daarnaast wordt het verplicht eigen risico zodanig vormgegeven dat mensen niet in één keer het gehele verplichte eigen risico hoeven te betalen maar via een betaling per behandeling. Dit voorkomt dat mensen al na één behandeling het volledig verplicht eigen risico moeten betalen. Deze maatregel gaat in per 2025. Ook wil het kabinet stapeling van eigen bijdragen monitoren en tegengaan, bv. door maximering van de eigen betalingen bij het geneesmiddelenvergoedingssysteem (GVS).
06.01.2021: Modernisering GVS levert zeker wat op, vooral misère (wisselen, misbruik MN R/)
Wat hiervan te vinden? De opbrengst van de eigen betalingen wordt voor 2022 voor de Zorgverzekeringswet geschat op 3,2 miljard. Dat is 5,9% van de totale begrote kosten (Rijksbegroting/Miljoenennota VWS 2022, pg.154) van totaal 54,5 miljard euro. Het is wat het is. Het eigen risico is dus “gewoon” een fiscale maatregel, een vorm van remgeld als bijdrage aan de collectieve kosten van de Zorgverzekeringswet. Net als de maandelijkse betaling van de nominale premie of de inkomensafhankelijke bijdrage dat is.
24.08.2017: Het risico van het Eigen Risico in het zorgstelsel (voor/tegens verplicht eigen risico)
12.01.2017: Een inkomensafhankelijke betaling hoort bij een solidair zorgsysteem (€-solidair)
21.02.2017: Aanpassing premiebetaling zorg stuit op verzet (meer inkomensafhankelijk)
Een focus gericht op een betere spreiding van het eigen risico is een verbetering. Je betaalt tenslotte ook nog elk jaar in december premie aan de eigen zorgverzekeraar. Naast verandering van het eigen risico gaat het kabinet opnieuw bekijken dat alleen (de meest) effectieve zorg binnen het basispakket vergoed blijft worden. Citaat minister: “de houdbaarheid van het stelsel vraagt hierom.” De minister gaat onderscheid maken tussen nieuwe instroom in het basispakket en zorg die al vergoed wordt. De beleidsvoornemens die voortvloeien uit veranderingen in het basispakket worden betrokken bij het met veldpartijen nog te sluiten toekomstige Integrale Zorgakkoord.
14.06.2018: Welke zorg hoort in de basisverzekering? (pakketcriteria beoordeeld door ZiN)
Als de houdbaarheid van het zorgstelsel in het geding is en met name de betaalbaarheid dan liggen er ook op dit moment al allerlei plannen in de ijskast.
28.04.2020: Brede maatschappelijke heroverweging zorgstelsel: een discussie waard (v/e ambtelijke werkgroep)
24.06.2020: SER-rapport: zorgtoekomst vraagt een consistente, langjarige inzet in beleid en samenwerking
29.06.2020: Verbod op collectiviteit geeft zorgstelsel een meer sociaal karakter (37% betaalt voor 63%)
04.08.2020: Een kwestie van kiezen (te maken zorgkeuzes in politiek bij verkiezingen: 226 voorstellen)
26.10.2020: Kiezen is een kunst (over politieke zorgkeuzes als het niet meer financierbaar is)
14.12.2020: Zorgplicht zorgverzekeraar is primair een resultaatverplichting (NZa met plichten ZV)
24.12.2020: Discussienota kabinet Zorg voor de Toekomst: een reactie (consultatie + reactie)
13.03.2021: Eigen bijdrage na bezoek huisartsenpost is een politiek te wegen betalingsinstrument
29.03.2021: Handhaving inkoopplicht zorgverzekeraars moet na 15 jaar nog beginnen (NZa)
14.06.2021: Over toverwoorden en de kunst van veranderen (ziekenhuistransitie i/e verandercyclus)
22.06.2021: De zorg heeft integrale adviezen en toezicht nodig (RVS-rapport à verandercyclus)
20.09.2021: Ook de WRR stelt: prioriteer en maak keuzes (WRR-rapport “Kiezen voor houdbare zorg”)
De vraag is alleen in hoeverre de plannen ook gebruikt gaan worden.