Een harde conclusie trekt Guusje ter Horst, voorheen onder andere minister van Binnenlandse Zaken, vandaag in de Volkskrant bij haar vertrek na vier jaar als voorzitter van de beroepsvereniging voor fysiotherapeuten KNGF: “Zorgverzekeraars luisteren niet naar rationele argumenten”. Hoewel deze boodschap niet nieuw is, blijft het toch schokkend hoe gering de kennis is over deze zorg bij inkopers en hoe moeizaam de contacten in de dagelijkse praktijk verlopen tussen verzekeraars en aanbieders. Ook hier herhaal ik de al wel eerder gestelde vraag: waar is het toezicht, wáár de toezichthouder om te zien of alle nota’s en afspraken over “Good contracting practices” (NZa) wel worden nageleefd??

Citaten interview met Guusje ter Horst

Citaten uit interview: “De fysiotherapeuten zijn in hevig ­conflict verwikkeld met de zorgverzekeraars. Het ­tarief (‘ronduit schandelijk’, aldus Ter Horst) ligt al 14 jaar rond de 28 à 30 euro voor een half uur, het aantal vergoede behandelingen gaat elk jaar naar beneden. Wij krijgen dan te horen: we kunnen ons niet permitteren dat het budget voor fysiotherapie stijgt. En dus drukken ze nog verder op het ­tarief en op het aantal behandelingen. Zo kom je er dus nooit uit. Ik was vanuit de politiek gewend dat je met elkaar gaat praten als je het niet met elkaar eens bent. En dan kom je in overleg tot een goede oplossing. Zo werkt het niet in de zorg. Echt niet. Niemand overziet het geheel. Organisaties als de Nationale Zorgautoriteit en het Zorginstituut, het ministerie, de zorgverzekeraars, de zorgverleners, we houden ­elkaar in een ijzeren greep waarin ­bewegen onmogelijk is. Dat maakt het buitengewoon moeilijk de zorg te verbeteren. De overheid moet het weer voor het zeggen krijgen, is haar conclusie. ­‘Alleen het openbaar bestuur heeft de legitimering om te kunnen zeggen: wij zijn hier neergezet om maatschappelijke problemen op te lossen, wij zijn hier de baas. We hebben de zorg echt uit handen gegeven. Ik had laatst een overleg op het ministerie, maar de ambtenaren daar hadden echt het pakje van de bescheidenheid aangetrokken. (Met lieflijke stem): ‘Wij gaan niet sturen, hoor! Oh nee, de zorgaanbieders en zorgverzekeraars moeten het samen doen. Aan de andere kant heb ik een hoge ambtenaar bij het begin van dit kabinet horen zeggen dat deze kabinetsperiode de laatste kans is voor de zorgverzekeraars. Als ze het nu niet waarmaken, dan wordt er echt opnieuw naar het stelsel gekeken. Dat zei hij niet voor niets, mag ik hopen. Kwaliteit van zorg is heel belangrijk, zeggen zorgverzekeraars dan, ‘daar moeten we veel aandacht voor hebben.’ Als KNGF hebben wij een kwaliteitssysteem ontwikkeld, waaraan alle fysiotherapeuten moeten voldoen. Dat hebben wij aan de zorgverzekeraars voorgelegd. En dan pakt zo’n voorzitter van de raad van bestuur z’n mapje, vist daar een briefje uit en zegt: (met bekakte stem) Mijn medewerkers hebben opgeschreven dat dit kwaliteitssysteem niet leidt tot een sanering van de sector.’ Ik zakte door mijn stoel! Kennelijk gaat het de verzekeraars daar om. Er moeten gewoon vijfduizend fysiotherapeuten uit. Hup, weg!”

Vervolg

Ter Horst zegt dat om samenwerking tussen fysiotherapeuten en zorgverzekeraars en de discussie over de toekomst en toegevoegde waarde van fysiotherapie écht verder te brengen, visie, positieve energie en een constructieve bestuurlijke houding nodig zijn. In een maatschappij waar zitten het nieuwe roken is en met de grijze golf in aantocht, zou het onderhouden van functionaliteit topprioriteit moeten hebben (blog), inclusief de bijdrage van de fysiotherapeut. Afscheidsinterviews gaan vaak gepaard met een optelsom van alle punten die er onder je voorzitterschap zijn bereikt. Daar is niets van te lezen. Des te harder komt daarom deze boodschap binnen. Ook de slotzin van het artikel stemt tot nadenken: “Het ministerie van VWS wil niet op het interview reageren”.

Eerdere blogs gerelateerd aan het onderwerp van zorgkosten en doelmatigheid

12.01.2017: Een inkomensafhankelijke betaling hoort bij een solidair zorgsysteem

21.02.2017: Aanpassing premiebetaling zorg stuit op verzet

06.06.2017: Winst zorgverzekeraars: niet uitkeren, maar in zorg herinvesteren

26.06.2017: Met een goede risicoverevening is slechts een verzekeraar voldoende

28.06.2017: De overheid moet voor zorgfinanciering de besluiten nemen

18.07.2017: Is minder marktwerking in het zorgstelsel nog een agendapunt (1)?

08.08.2017: Snelle oplossing van knelpunten GGZ is noodzaak

10.08.2017: Kunnen zorgverzekeraars zich meer van elkaar onderscheiden?

16.08.2017: Voor deze film hoef je niet naar de bioscoop

24.08.2017: Het risico van het Eigen Risico in het zorgstelsel

04.09.2017: Het contract bij zorginkoop

27.09.2017: Bij dit zorgstelsel betaalt de burger de prijs

04.12.2017: Premiereductie betaald van zorggeld

21.12.2017: Actieve participatie burger nodig bij beheersen van zorgkosten

10.01.2018: Is minder marktwerking nog een agendapunt (2)?

15.01.2018: Substitutie

23.02.2018: Inzicht in prijs, dan pas uitzicht op een oplossing

12.03.2018: De zorg en de kunst van het kiezen

27.04.2018: Regionalisering van de zorg: wat willen burgers en zorgaanbieders?

28.04.2018: Bij kostenbeheersing in de zorg draagt ieder een bij

22.05.2018: Politieke discussie nodig bij inzet van publieke middelen

05.06.2018: Informatieovervloed op zorgverzekeringsmarkt voelt als doolhof

18.06.2018: De belangen bij aangekondigde wetswijziging Wmg

21.06.2018: Gevolgen van veranderingen in zorg richting 2040

29.06.2018: Leiden stelselperikelen ook tot stelselwijzigingen?

10.07.2018: Maak bekostiging ziekenhuiszorg 100% transparant

20.08.2018: Het waardegericht kunnen inkopen is een illusie

05.09.2018: Preferentiebeleid: van kostenbeheersing tot perversiteit

12.09.2018: Verbod op winstuitkering aan zorgverzekeraars is een goede zaak

20.09.2018: Zoektocht naar maatregelen kostenbeheersing nog volop gaande

24.09.2018: Inzicht geven in prijs medicijn is taak van overheid

28.09.2018: Stelseldiscussie lijkt onontkoombaar: niet top-down, maar bottom-up

13.10.2018: Wouter Bos: “Stop met wegduiken voor pijnlijke keuzes in de zorg”

21.10.2018: Werken aan de agenda van de vooruitgang