Nu de formatie nog niet wil vlotten, is er bij uitstek de mogelijkheid om na te denken over een taakherschikking bij het huidige ministerie wat waakt over de gezondheid van de Nederlanders. Want alle lichten staan toch op groen om te komen tot een gezondere bevolking?
Iedereen koketteert met de trias van de Triple Aim- aanpak: verbetering van zorg, verlaging van kosten en betere ervaren kwaliteit van zorg. We weten dat 40% van veel medische ellende veroorzaakt wordt door leefstijlfactoren (WHO). Ook weten we dat 50% van de totale ziektelast toe te schrijven is aan bekende gedrags- en omgevingsfactoren, die in theorie kunnen worden weggenomen (Mackenbach, Erasmus Rotterdam).
Hoe gezondheid kan worden verbeterd, weten we ook. Er zijn bijvoorbeeld aangepaste voedingsadviezen van de Gezondheidsraad (2015) en ook in veel standaarden van het Nederlands Huisartsen Genootschap wordt aandacht besteed aan risico’s van een ongezonde leefstijl.
Daarnaast is er ook een andere opvatting gekomen over wat gezondheid is (Huber, 2016).
Kortom, nu nog beleid van de overheid, waarvoor Nederland echt een goede vakminister nodig heeft. Het huidige ministerie kan goed de rekenpremie voor een polis berekenen op basis van gemaakte kosten en toekomstplannen. Het ministerie kan ook aanwijzingen geven aan toezichthouder om tarieven te korten bij overschrijding. Waarna de rechter in alle gevallen, die ik ken, de minister ook gelijk kreeg over de genomen maatregel. Opgelegd beleid dus.
Maar wat nu vooral nodig is, is een ministerie wat ook richting de industrie en zorgverzekeraars aanwijzingen geeft, die verplichtend gaan worden, als dit beleid bijdraagt aan een gezondere bevolking. Als dat in een gereguleerde markt kan, dan moet dat deel van de vrije markt wat gaat over de gezondheid ook maar gereguleerd gaan worden. Gevraagd wordt daadkracht met een nieuw motto: kan niet, bestaat niet.
Gezocht wordt dus een minister die met overheidsbeleid de gezondheid bevordert en die niet kijkt naar belangen van individuele partijen als hun product deze gezondheid schaadt. Er zijn daarbij twee dilemma’s. Kan op dit unieke nieuwe ministerie van Gezondheidsbevordering dit beleid wel uitgevoerd worden door een minister met belangen van een politieke partij? En als tweede vraag, moet dit wel een fulltime functie zijn uitgevoerd door een enkele persoon? Zou het niet verstandiger zijn dit beleid uit te laten voeren door meerdere mensen met bewezen verstand van zaken? In een parttimefunctie als minister? Ik wil hierbij richting de politiek met deze lijst wel een voordracht doen.
Johan Polder (gezondheidseconoom), Jaap Seidell (gezonde voeding), Wanda de Kanter of Pauline Dekker (stop roken), Hans van der Linde (cholesterol probleem), Bram Kroon (hoge bloeddruk), Nico van der Lely (alcohol en jeugd), Olga Commandeur (meer bewegen). En met Machteld Huber als de nieuwe persvoorlichter.
31 mei 2017
Anton Maes, huisarts z.p.