Artificiële intelligentie als de nieuwe beleidsmedewerker

Vraag: hoe werkt dat eigenlijk, kunstmatige intelligentie?

Antwoord AI: Kunstmatige intelligentie, ook wel bekend als AI, is de wetenschap van het maken van computers en machines die in staat zijn om dingen te doen die normaal gesproken alleen mensen kunnen doen, zoals het oplossen van problemen, het maken van beslissingen en het leren van nieuwe dingen. AI wordt nu al op veel verschillende manieren gebruikt in het dagelijks leven, zoals in stemassistenten, spraakherkenningstechnologie, autonome voertuigen en ziekenhuizen. Het doel van AI is om mensen te helpen bij het uitvoeren van taak en het oplossen van problemen, en om ons leven gemakkelijker en efficiënter te maken.

Eerste citaten uit het Integrale Zorgakkoord:

“In Nederland zijn tussen overheid, verzekeraars, zorgverleners en vertegenwoordigers patiënten recent afspraken gemaakt, het Integrale Zorgakkoord (IZA) geheten. Algemeen wordt erkend dat de toegankelijkheid van zorg onder druk staat, er spanning is tussen vraag en aanbod, er onvoldoende samenwerking is tussen domeinen, er personele tekorten zijn, steeds vaker zorgprofessionals onder druk staan en de kwaliteit van zorg onder druk staat.

Het IZA meldt verder dat ongezond gedrag (in een ongezonde leefomgeving) verantwoordelijk is voor bijna 20 procent van de ziektelijst.

Er is binnen het IZA een werkagenda opgesteld met afspraken wat de IZA-ondertekenaars moeten gaan doen de komende jaren. Deze werkagenda is ambitieus. Dit zal de komende tijd goed georganiseerd moeten worden, waarbij oog is voor de haalbaarheid, waaronder de impact op de administratieve lastendruk en de (juridische) uitvoerbaarheid van alle plannen. Onderdeel van de IZA plannen kan zijn dat overheden zich, waar nodig, inspannen om wet- en regelgeving aan te passen.

De werkagenda is dynamisch: op basis van de monitoring zal indien nodig worden bijgestuurd om de doelen te realiseren. Mogelijk moeten toch scherpere keuzes worden gemaakt om de inhoudelijke doelen te bereiken binnen de afgesproken financiële randvoorwaarden. Het is dan aan de overheid en de politiek om deze keuzes te maken. VWS brengt in overleg met partijen in beeld aan wat voor keuzes dan gedacht kan worden. De overheid heeft een verantwoordelijkheid om die keuzes te verdedigen en heeft de primaire verantwoordelijkheid op terrein van pakketbeheer. De IZA partijen hebben, afhankelijk van hun rol in het zorgveld, een belangrijke rol in het kweken van begrip voor het collectieve belang van het maken van deze keuzes in de samenleving.

Er zijn budgettaire kaders vastgelegd waarbinnen deze werkagenda moet worden uitgevoerd. Het is op dit moment nog onvoldoende scherp gekwantificeerd in hoeverre de budgettaire kaders realiseerbaar zijn met de maatregelen die uitgewerkt zijn in de inhoudelijke thema’s. De komende periode zal deze kwantificering worden uitgewerkt.”

Vraag 1 AM: kunt u gegeven de hier beschreven situatie voor Nederland komen met 10 aanbevelingen?

Antwoord AI:

1. Vergroot de samenwerking en afstemming tussen verschillende zorgaanbieders en domeinen.

2. Pak personeelstekorten aan door maatregelen te nemen zoals wervings- en programma’s ter behoud.

3. Geef prioriteit aan het aanpakken van ongezond gedrag en leefomgevingen.

4. Ontwikkel strategieën om de druk op zorgprofessionals te verlichten.

5. Bewaak en evalueer de effectiviteit van de werkagenda en stuur bij waar nodig.

6. Overweeg herziening van wet- en regelgeving ter ondersteuning van de werkagenda.

7. Communiceer het belang en de voordelen van de werkagenda naar het grote publiek.

8. Ontwikkel een plan om de financiële impact van de werkagenda te kwantificeren en zorg ervoor dat het haalbaar is binnen het vastgestelde budget.

9. Identificeer en implementeer strategieën om de algehele kwaliteit van zorg te verbeteren.

10. Beoordeel en actualiseer regelmatig de werkagenda om ervoor te zorgen dat deze relevant en effectief blijft.

——————————————————————————————————————

Vraag 2 AM: (bij uw punt 9): kunt u ook voorbeelden geven van goede strategieën om de algehele kwaliteit van zorg te verbeteren? Graag stapsgewijs beschrijven.

Antwoord AI: Natuurlijk, hier zijn enkele voorbeelden van strategieën die kunnen worden gebruikt om de algehele kwaliteit van zorg te verbeteren:

1. Implementeren van regelmatige opleidings- en professionele ontwikkelingsmogelijkheden voor personeel om ervoor te zorgen dat zij over de nodige vaardigheden en kennis beschikken om hoogwaardige zorg te bieden. Hierbij kan gedacht worden aan training over nieuwe technologieën, best practices en effectieve communicatieve vaardigheden.

2. Het regelmatig uitvoeren van patiënttevredenheidsonderzoeken om feedback te verzamelen over de geleverde zorg en om verbeterpunten te identificeren. Dit kan helpen bij het identificeren van problemen en kwesties die moeten worden aangepakt, en kan ook helpen bij het identificeren van gebieden waar de verleende zorg uitblinkt.

3. Ontwikkelen en implementeren van evidence-based protocollen en richtlijnen voor de zorg voor specifieke aandoeningen of populaties. Dit kan ertoe bijdragen dat patiënten de meest effectieve en up-to-date zorg krijgen die mogelijk is.

4. Investeren in nieuwe technologieën en apparatuur die de kwaliteit van de geleverde zorg kunnen verbeteren. Denk hierbij aan investeringen in diagnostische apparatuur, systemen voor elektronische medische dossiers of andere technologieën die kunnen helpen de nauwkeurigheid en efficiëntie van de zorg te verbeteren.

5. Sterke partnerschappen aangaan met andere zorgverleners en organisaties, zoals gemeenschapsorganisaties of andere ziekenhuizen, om gecoördineerde en uitgebreide zorg aan patiënten te bieden. Dit kan ertoe bijdragen dat patiënten de zorg krijgen die ze nodig hebben, wanneer ze die nodig hebben, en kan hiaten in de zorg of dubbel werk voorkomen.

6. Het regelmatig beoordelen en evalueren van de geleverde zorg om verbeterpunten te identificeren en de noodzakelijke wijzigingen in de geleverde zorg aan te brengen. Dit kan ertoe bijdragen dat de geleverde zorg ook in de loop van de tijd relevant en effectief blijft.

7. Patiënten en hun families betrekken bij het zorgplanningsproces om ervoor te zorgen dat de geleverde zorg is afgestemd op hun individuele behoeften en voorkeuren. Dit kan helpen om de algehele kwaliteit van de geleverde zorg te verbeteren, evenals de ervaring van de patiënt.

8. Sterke relaties aangaan en onderhouden met lokale en nationale regelgevende instanties en organisaties om ervoor te zorgen dat de geleverde zorg voldoet aan alle relevante normen en richtlijnen. Dit kan bijdragen aan een veilige, doelmatige en hoogwaardige zorgverlening.

9. Aanmoedigen van open communicatie en samenwerking tussen personeel, patiënten en hun families om de algehele kwaliteit van de geleverde zorg te verbeteren. Dit kan helpen om een ​​positieve en ondersteunende omgeving te creëren en kan ook helpen om eventuele problemen of problemen te identificeren en aan te pakken.

10. Regelmatig herzien en actualiseren van de werkagenda om ervoor te zorgen dat deze relevant en effectief blijft. Dit kan ertoe bijdragen dat de geleverde zorg up-to-date is en aansluit bij de veranderende behoeften en voorkeuren van patiënten.

Vraag 3 AM: u zegt ook: “Geef prioriteit aan het aanpakken van ongezond gedrag en leefomgevingen”. Mijn vraag: hoe dan?

Antwoord AI: Het is belangrijk om het aanpakken van ongezond gedrag en leefomgevingen op een holistische en alomvattende manier te benaderen. Dit kan een combinatie zijn van individuele en groepsinterventies, evenals veranderingen in de omgeving om gezond gedrag gemakkelijker en toegankelijker te maken.

Eén benadering is om de grondoorzaken van ongezond gedrag te identificeren en deze direct aan te pakken. Als slechte voeding bijvoorbeeld een probleem is, kan dit inhouden dat er voorlichting wordt gegeven over gezonde eetgewoonten en dat gezonde voeding beter verkrijgbaar is. Als een gebrek aan lichaamsbeweging een probleem is, kan dit inhouden dat er mogelijkheden worden geboden voor regelmatige lichaamsbeweging en dat het voor mensen gemakkelijker wordt om actief te zijn in hun dagelijks leven.

In sommige gevallen kan het ook nodig zijn om onderliggende sociale of economische factoren aan te pakken die bijdragen aan ongezond gedrag en ongezonde leefomgevingen. Als bijvoorbeeld een gebrek aan toegang tot betaalbare gezonde voedingsopties een factor is die bijdraagt ​​aan slechte voeding, kan dit inhouden dat wordt gewerkt aan het verbeteren van de toegang tot gezonde voedingsopties in een gemeenschap.

Over het algemeen is de sleutel een alomvattende en veelzijdige aanpak die de onderliggende oorzaken van ongezond gedrag en ongezonde leefomgevingen aanpakt, in plaats van alleen de symptomen te behandelen.

Etc.