In onderstaand artikel worden de wetsveranderingen van gegevensbescherming beschreven.
Wet I
De Wet gebruik Burgerservicenummer in de zorg en de wet cliëntrechten bij elektronische verwerking van gegevens worden samengevoegd tot een nieuwe wet, getiteld wet aanvullende bepalingen verwerking persoonsgegevens in de zorg. Er komt een gespecificeerde toestemming, waarbij de cliënt bepaalt welke gegevens voor welke zorgverleners beschikbaar zijn. Dit staat ook digitaal geregistreerd. Daarnaast heeft de cliënt recht op elektronische inzage en recht op een digitaal afschrift van het eigen medisch dossier.
Wet II
De Wet Bescherming Persoonsgegevens (WBP) wordt vervangen door de Algemene Verordening Gegevensbescherming (AVG). Deze privacywet AVG gaat op 25 mei 2018 in en brengt nieuwe verplichtingen met zich mee. De LHV heeft een dossier AVG, waarin te lezen is waar de huisarts(enpraktijk) met de nieuwe wetgeving aan moet voldoen. De huidige verplichtingen van de WBP blijven: informatieplicht, zorgplicht, beveiligingsplicht, onderzoekplicht, meldplicht. Nieuw in de AVG is een ruimere transparantie. Wat voorheen mondeling werd besproken, moet nu gedocumenteerd worden. En de Europese wetgever eist met deze wet in de hele EU dat een bedrijf dat gegevens over iemand verzamelt, daarmee een bepaalde verantwoordelijkheid op zich neemt en daarover verantwoording kan afleggen. Toezichthouder Autoriteit Persoonsgegevens heeft als leidraad voor de AVG een 10-stappenplan ontwikkeld.
Wet III
Daarnaast treedt de Wet inlichtingen- en veiligheidsdiensten (Wiv) in werking, ook wel de ‘Sleepwet’ genoemd, in werking. De KNMG meldt dat maatschappelijke risico’s nog niet zijn gerepareerd. Zodat de AIVD privacygevoelige gezondheidsgegevens ‘in bulk’ kan verzamelen en gebruiken, maar ze ook kan delen met het Openbaar Ministerie en met buitenlandse veiligheidsdiensten. De KNMG wil dat de minister zo snel mogelijk adequate bescherming van persoonlijke en vertrouwelijke gegevens van patiënten regelt. Als de AIVD via de sleepnetmethode bulkinformatie verzamelt, kunnen daar als ‘bijvangst’ persoonlijke gezondheidsgegevens van patiënten tussen zitten, bijvoorbeeld spraakopnames, e-mails, faxen van consulten tussen dokters en patiënten en tussen hulpverleners onderling. Wie houdt hier toezicht op? Wat betekent dit voor de privacy van de patiënt en voor het beroepsgeheim van de arts laat zich raden. De KNMG wil garanties over vertrouwelijkheid regelen door een beroep op de AIVD te doen de met slepen verzamelde medische gegevens uit de vangst te filteren en te verwijderen. Beter is echter helemaal geen medische gegevens ongericht af te tappen. Ook hier geldt dat voorkomen beter is dan genezen. Wordt vervolgd.
In een artikel voor het vakblad MedZ van VPHuisartsen ga ik in op deze drie wetten en wat mogelijk de consequenties kunnen zijn in de spreekkamer.
Hier de link naar het artikel in Med-Z: Privacy burger en beroepsgeheim arts in geding.